عایق بندی کانال کولر

یکی از روشهای تامین شرایط آسـایش در یـک محـیط ،اسـتفاده از سیسـتم هوارسـانی با استفاده از کانال کشی کولر اسـت.

در هوارسانی میتوان هوای گرم، سرد، مرطوب و یا رطوبتگیری شده را به فضای مورد نظر ارسال کـرد و هوای آلوده را تخلیه نمود.

سیستمهای هوارسانی شامل هواسازها ، کانالها ، دریچه هـا ، دمپرهـا ، اجـزا کنترلی و غیره میباشد.

سیستم کانال سازی شبکه ایست از انشعابات و مسیرهای دایره ای یا مسـتطیلی (عمومـا از جـنس صفحات گالوانیزه ، آلومینیومی ، فایبرگلاس و یا کامپوزیت پلاستیک) که داخل دیوارها ، کـف و یا سقف قرار دارد.

یک سیستم کانال کشی معمولی شامل کانالهای رفت و برگشت هواست .

وسیله گرمایش و یا سـرمایش اصـلی دارای یک فن است که میتواند هوای رفت را به داخل اتاقها هدایت کند. فن میتواند هـوا ی رفت را با استفاده از کانالهای هوای طراحی شده و از طریق دریچه های هوای رفت بـه داخـل اتاقها بدمد .

اکثر منازل به منظور صرفه جویی در نصب ، از یک یا دو مسیر هوای برگشـت در مکان های پرتردد مانند پذیرایی استفاده میکنند.

(بعضی از منازل سیستم کانال سازی برگشت ندارنـد . اینگونـه طراحـی هـای کـم هزینـه معمـولا دارای کیفیـت پـایین تـر و هزینـه ی انـرژی بـالاتر میباشند).

کانال کشی محفظه هایی بـرا ی عبـور هـوا مـی باشـد .

در کانال سازی و ساختمانی عبارتست از انتقال هوای حامل سرما ، گرمـا یا هـوا ی تـازه بـه داخل محیط ساختمان و یا تخلیه هوای داخـل بـه محـیط بیـرون .

کانـال هـا در کانال کشی معمـولا در سـطح مقطع های دایره ای یا مربع مستطیلی ساخته میشوند که معمولا در ساختمان ها از کانال های بـا مقطع مستطیلی استفاده میشود .

کانالها دارای جـنس هـای مختلفـی از جملـه پارچـه ای ، ورق گالوانیزه و گاهی آلومینیوم ساخته میشوند .

ابعاد آنها نیز براساس میزان دبی هوای مـورد نیاز تعیین میشود که در طول مسیر کانال از زانوها نیز استفاده میشود و این زانوها باید به گونه ای باشند که افت فشار زیادی را ایجاد نکنند .

کانالها را در برخی موارد عایقبندی نیز میکننـد تـا اتلاف انرژی کاهش یافته و یا اصلا صورت نگیرد . در اکثر سیستمهـای تهویـه مطبـوع، انتقـال سرما و گرما توسط کانال ساز انجام میشود .

بدین ترتیب که هوا پس از تغییراتی که بـر روی آن در دستگاه از نظر دما و رطوبت صورت میگیرد ، ابتدا از کانال رفـت خـارج شـده و وارد محیط میشود و سپس از طریق کانال برگشت وارد دستگاه شده تا تغییرات دوباره بر روی آن اعمـال شود .

کانال تهویه مطبوع می باید به گونه ای انتخاب شود کـه مقـدار حـداقل هـوادهی آن برابـر هوای محاسبه شده و مقدار حداقل فشار ساکن آن مساوی مجموع افت فشارهای کانال باشد.

سطح مقطع کانال به گونه ای انتخاب میشود که سرعت هوای مناسبی در آن به وجود آید. همچنین باید توجه داشت که در کانال صدا، ارتعـاش و افـت فشـار زیـادی ایجـاد نشـود و از طرفی فضای کمتری را اشغال کند تا مصالح کمتری مصرف شود.

سیستمهای  کانال  معمولی  ۲۵  تا  ه۴  درصد  انرژی  گرمایش  یا  سرمایش  خود  را  در  نزدیکی  دستگاه  هواساز  از  دست  میدهند.  منازلی  که  کانالها  در  محدوده  محافظت  شده ای  مانند  زیرزمین  هستند،  مقدار  کمتری  انرژی  از  دست  خواهند  داد،  درحالیکه  سیستمهای  دیگر  (مانند  کانالهایی  که  در  سقف  یا  زیرشیروانی  قراردارند)  انرژی  بیشتری  ازدست  میدهند. 

در  سیستمهایی  که  کانالها  در  زیرشیروانی  قراردارند،  یکی  از  مهمترین  راهکارهایی  که  میتوان  در  انرژی  صرفه جویی  کرد،  تغییر  و  تعمیر  وضعیت  کنونی  کانالهاست.  در  تحقیق  صورت گرفته  در  آمریکا  نشان  داده  شده  است  که  اگر  تنها  در  نیمی  از  کانالهای  بدون  عایق  و  درزگیری  نشده  یک  منزل  معمولی  جلوی  هدر  رفتن  گرما  گرفته  شود،  160 دلار  در  هزینه  قبض  انرژی  صرفه  جویی  میشود.  در  نتیجه  هزینه  عایق  کردن  و  درزگیری  کانالها  در  کمتر  از  ۳  سال  جبران  میگردد. 

انرژی  در  سیستمهای  کانال  به  دو  صورت  هدر  میرود: 

از  طریق  سطوح  گرم  و  نشت  هوا  از  درزها.  برای  بیان  ساده تر  میتوان  کانال  برای  هوای  گرم  را  مثال  زد،  اما  این  اطلاعات  برای  هوای  سرد  نیز  صدق  میکند. 

یکی  دیگر  از  راههای  هدر  رفت  گرما  نشت  هواست.  گاهی  نشت  هوا  به  دلیل  سوراخ  شدن  اتفاقی  کانال  و  گاهی  به  دلیل  اتصالات  ضعیف  میباشد.  حتی  اگر  کانالها  درزگیری  شوند  عملکرد  نامناسب  آنها  میتواند  موجب  نشت  هوا  از  داخل  خود  منزل  شود. 

هوا  از  فشار  بالا  به  سمت  فشار  پایین  حرکت  میکند.  برای  اینکه  هوای  رفت  از  داخل  کانال  به  هوای  مورد  نظر  برود،  باید  هوای  داخل  کانال  فشار  بالاتری  نسبت  به  هوای  اتاق  داشته  باشد.  به طور  مشابه  برای  برگشت  هوا  از  داخل  اتاق  به  کانال  برگشت،  هوای  داخل  کانال  باید  فشار کمتری  نسبت  به  هوای  اتاق  داشته  باشد.  فن  دستگاه  هواساز  مرکزی،  تولید  کننده  این  اختلاف  فشار  میباشد.  به محض  اینکه  فن  خاموش  شود  فشار  به  سرعت  برابر  شده  و  جریان  هوا  نیز  متوقف  می  شود. 

فن  دستگاه  هواساز  مرکزی  یک  فشار  بالا  در  کانال  هوای  رفت  و  یک  فشار  پایین  در  کانال  برگشت  تولید  میکند.  فشار  بالا،  هوای  گرم  را  مجبور  به  حرکت  در  کانال  و  جریان  یافتن  به  اتاق  میکند  و  فشار  پایین،  هوای  داخل  اتاق  را  به  داخل  کانال  برگشت  میکشد. 

در  سیستمهای  تهویه  مطبوع  ساختمانهای  مسکونی  و  اداری،  در  مقابل  ه°ا  درصد  هوای  مصرفی  رفت،  ۲  درصد  هوای  تازه  و  ه۸  درصد  هوای  برگشتی  در  نظر  گرفته  میشود. 

طرح  کانال  برگشت  بطور  کلی  مشابه  کانال  رفت  میباشد.  دریچه های  برگشت  هوا  را  میتوان  در  هر  نقطه ای  از  اتاق  نصب  نمود  به  شرط  آن  که  مسیر  هوای  خروجی  از  دریچه  اصلی  کوتاهتر  نشود،  یعنی  می  باید  هوا  پس  از  خارج  شدن  از  دریچه  اصلی  در  اتاق  جریان  یافته  و  سپس  به  دریچه  برگشت  برسد  و  اگر  این  فاصله  کم  باشد  راندمان  سیستم  پایین  خواهد  آمد. 

شبکه  برگشت  کانال  هوا  به  سه  روش  کلی  طراحی  میشوند.  این  سه  روش  عبارتند  از: 

۱-کانال  جداگانه  به  موازات  کانال  رفت  اجرا  شود.  در  این  روش  همانطور  که  برای  هر  یک  از  اتاقها  کانال  رفت  در  نظر  گرفته  میشود،  در  محل  مناسب  نیز  کانال  برگشت  برای  همه  اتاقها  تعبیه  میگردد.  در  این  روش  که  عملا  منطقی ترین  و  کاملترین  روش  میباشد  دو  اشکال  عمده  وجود  دارد:  مقدار  و  هزینه  کانال کشی  زیاد  میشود  و  همچنین  به  علت  تقاطع  زیاد  کانال  رفت  و  برگشت  ارتفاع  سقف  کاذب  زیاد  میگردد. 

۲-در  روش  دوم  از  راهرو  و  هال  به عنوان  جمع کننده  هوای  برگشتی  استفاده  میشود  و  دریچه  برگشت  هوا  در  قسمت  پایین  دربها  نصب  و  از  یک  یا  چند  قسمت  راهرو  و  هال،  هوای  برگشتی  توسط  کانال  به  دستگاه  باز  می  گردد. 

۳-  در  این  روش  از  سقف  کاذب  به  عنوان  جمع  آورنده  هوای  برگشتی  استفاده  شده  وهوای  برگشتی  از  طریق  یک  یا  چند  دریچه  به  دستگاه  میرسد.